Een intuïtieve geboorte

Meegaan met een intuïtieve geboorte

Moeder ervaart misschien een, twee, alle of geen enkele van de geboorte-startseinen. Ze streeft ernaar dat de geboorte spontaan zal starten in plaats dat deze moet worden ingeleid. Ze zal in ieder geval de medische redenen en alternatieven bevragen voordat ze ingaat op het aanbod om te worden ingeleid.

Vaak is het enige teken dat het begonnen is dat de aanstaande moeder een vreemd, strak gevoel in haar onderbuik voelt of dat ze een druk voelt alsof ze naar de wc moet voor ontlasting (maar dat niet kan). Ze kan ook fysiek ongemak voelen laag in het bekken, vergelijkbaar met ongesteldheidsklachten. Voor veel vrouwen komen deze eerste tekenen ongeveer om de 5 à 7 minuten.

Het koppel zal doorgaans thuisblijven en ontspanning blijven oefenen. Sommigen gaan door met hun gewone bezigheden, zeker als ze al kinderen hebben. Ze hoeven niet in allerijl naar het ziekenhuis.

De moeder kan ontspannen in bad. Ze zal deze vroege golvingen integreren in de ontspanning die haar door de baring heen zullen helpen. Ze zal eten en blijven bewegen en ontspannen met de regenboogvisualisatie en de affirmaties.

Mochten de vliezen spontaan openen, dan zal ze nagaan of het vruchtwater helder is, niet ruikt en geen stukjes bevat. Ze zal haar zorgverlener vertellen dat haar vliezen zijn geopend, dat ze het vruchtwater heeft gecontroleerd en dat ze het zal laten weten als het geboorteproces zover is gevorderd dat ze een keuze moet maken waar ze wil gaan baren. Als ze wat meer afscheiding of andere geboortetekenen ziet, zal ze weten dat de geboorte nabij is.

Ze gebruikt de golfademhalingstechniek om mee te ademen met haar golvende lichaam. Ze vertrouwt erop dat haar baby en haar lichaam het haar zullen laten weten als het tijd is om naar een geboortecentrum of ziekenhuis te gaan, mocht ze niet thuis willen baren.

Bij een thuisgeboorte zal ze haar zorgverlener bellen om haar op de hoogte te houden van haar progressie. Ze zal ontspannen in de comfortabele sfeer van haar eigen huis, waar alles vertrouwd is en daar waar haar baby is verwekt.

Als het koppel aankomt in het ziekenhuis of andere geboortefaciliteit, zal ze mogelijk twintig minuten lang worden gemonitord om de basishartslag van de baby vast te stellen.  Ze zal erop staan dat haar geboorteplan wordt gezien en dat iedereen af zal zien van procedures die een normale, ongestoorde geboorte in de weg zouden kunnen staan.

Ze zal beleefd verwijzen naar haar geboortewensen als ze foetale monitoring weigert. Ze zal ook geen preventief infuus willen krijgen. De geboortepartner verzekert de aanwezigen dat hij/zij ervoor zal zorgen dat moeder voldoende zal drinken zodat haar geen vocht via het infuus hoeft te worden toegediend. De geboortepartner zorgt ervoor dat ze drinkt en dat ze wat eet. Ze zal vragen of de bloeddrukmeter tussentijds af kan, mocht dat worden vergeten.

Haar geboortepartner ziet erop toe dat de geboortewensen worden nageleefd zolang er zich geen speciale omstandigheden voordoen. Hij zal haar er ook aan herinneren om haar blaas te legen, van houding te veranderen en genoeg te blijven drinken.

Omdat ze niet vast zit aan buikbanden en monitors, zal ze vrij kunnen bewegen en iedere houding aan kunnen nemen die zij verkiest. Ze kan eten en in bad gaan om dieper te ontspannen. Als er een bad beschikbaar is en de zorgverlener staat achter hun wensen, kan zij zelfs in bad baren. Het warme water zal haar perineum versoepelen en helpen bij baby’s soepele en zachte geboorte.

Ze zal geduldig zijn en datzelfde geduld vragen van anderen. Als haar vliezen zich hebben geopend, zal ze vertrouwen houden en zich geen angst of bijstimulatie met synthetische oxytocine laten aanpraten. Ze weet dat haar baby geen direct gevaar loopt op infectie als ze geen inwendige onderzoeken krijgt. Ze weet ook dat haar vagina niet werkt als een rietje of spons. Na tenminste 24 uur zal ze om antibiotica verzoeken om het infectiegevaar te verkleinen.

Als haar vliezen zich nog niet hebben geopend, zal ze het breken daarvan beleefd afslaan wetende dat vliezen breken een heftiger baringsproces veroorzaakt. Dat is dan ook lastiger voor de baby en zal haar baringsproces veranderen.

Als de baring rust, zal ze opnieuw om geduld en kalmte vragen totdat het vanzelf weer op gang komt. Ze laat zich niet onder druk zetten als er wordt gesproken over ‘niet vorderende ontsluiting’ zolang baby’s hartslag sterk is en het goed maakt.

Ze is diep ontspannen en vertrouwt op haar lichaam. De baring zal op gang komen na een rustpauze en haar baarmoederhals zal soepel en gemakkelijk openen. Ze heeft zichzelf geconditioneerd om dieper in ontspanning te gaan en nog meer met haar baby in contact te blijven terwijl haar baring vordert. Tegen het einde van de openingsfase is ze volledig open en gaat ze over tot baren.

Mocht haar baby suboptimaal voorliggen (bv. achterhoofd achter) dan zal ze doorgaans de ijsbeerhoudingaannemen om haar baby te helpen met herpositioneren. Ze zal de tijd nemen om met haar baby te praten om een verandering op gang te brengen. Ze geeft haar wens voor een vaginale geboorte niet op en zal verzoeken om natuurlijk technieken te mogen gebruiken: geduld en ontspanning.

Als ze mentaal één is met haar barende lichaam, zal ze haar lichaam en haar baby volgen en de natuurlijke uitdrijvingsreflex gebruiken om het hoofd van haar baby te laten staan. Ze zal haar baby naar beneden ademen. Ze weet dat de geboorteademhaling mee werkt met de normale uitdrijvende pulseringen van moeders lichaam en dat recent onderzoek heeft uitgewezen dat dit net zo effectief is als de vasalva perstechniek. Ze kan de neiging om geforceerd te gaan persen pareren met kalme ademhaling en dan weer overgaan tot geboorteademhaling waarbij voldoende zuurstof naar de baby blijft gaan. Ze weet dat vaginale geboorte van belang is bij het voorbereiden van de baby op het gaan ademhalen in de buitenwereld.

Haar baby zal worden geboren en niemand zal baby’s neus of mond willen uitzuigen, een gebruik dat volgens recent onderzoek niet bijdraagt aan het voorkomen van meconium in de longen en niet moet worden ingezet onder normale omstandigheden.

Haar vertrouwen in zichzelf, de visualisaties en de aanmoedigingen van de zorgverleners helpen haar baby om soepel te verschijnen terwijl het weefsel van de perineum zich intact ontvouwt. Als de navelstreng zich rond baby’s nek heeft omstrengeld terwijl het hoofd wordt geboren, hetgeen erg vaak voorkomt, zal de zorgverlener dit soepel over het hoofdje heen schuiven.

Als het hun geboortewens is, en als ze dit vooraf met de zorgverlener hebben besproken, zal de moeder haar eigen kind aanpakken of zal de geboortepartner hierbij helpen.

Meteen na de geboorte wordt baby (vol huidsmeer) op moeders buik gelegd en zal de zorgverlener wachten tot de navelstreng is uitgeklopt voordat hij wordt afgeklemd en doorgeknipt.

Als onderdeel van het hechtingsproces zal haar baby naar de borst kruipen voor zijn eerste voeding terwijl moeder, geboortepartner en baby doorgaan met elkaar leren kennen. Administratieve taken worden uitgesteld zodat ze zich kunnen hechten als gezin.

Ze zal rooming in’ ervaren waarbij ze haar baby de hele tijd bij zich houdt. Sommige geboortecentra en ziekenhuizen bieden ook de mogelijkheid dat de geboortepartner kan blijven overnachten. Als moeder thuis is, zal het hele gezin het nieuwe leven meevieren.

Dit resulteert in een gezonde baby en een gezonde moeder, maar ook in een blij en tevreden gezin dat een kalme, ongestoorde geboorte heeft beleefd.