Het ontstaan van angst voor de bevalling

In onze maatschappij horen vrouwen al van jongs af aan hoe pijnlijk een bevalling kan verlopen. Dit begint al in de baarmoeder. Ook al worden de woorden in eerste instantie niet begrepen, de emotie van het gesprek wordt wel ervaren. Als het kind opgroeit worden de vastgelegde woorden actief in zijn of haar geest.

In het geval dat het gaat om een meisje, hoort zij de gesprekken en bevallingsverhalen die haar moeder heeft met andere vrouwen. Nadat het kind is geboren hoort het de moeder opnieuw met anderen praten over bevallingen en haar eigen geboorte. Verhalen gaan over en weer van hoe pijnlijk de bevalling is geweest. De woorden wee en pijnlijke weeën komen regelmatig voorbij. Zo worden deze verhalen onderdeel van de overtuiging van het jonge meisje.

Laat je niet beïnvloeden door negatieve geboorteverhalen

Geef aan dat je hier geen behoefte aan hebt omdat het een negatieve invloed op jouw geboorteproces kan hebben. Veel negatieve geboorteverhalen hebben een voorgeschiedenis of een duidelijke reden voor een medische indicatie. Hadden deze vrouwen zich goed voorbereid en waren ze op de hoogte van alle mogelijke scenario’s? Konden ze goed ontspannen tijdens de geboorte of waren ze angstig?

Het taalgebruik rondom bevallingen veroorzaakt op zichzelf al een verwachting van pijn bij de moeder. Het woord ‘wee’ bijvoorbeeld, zou eigenlijk niet gebruikt moeten worden. In de volgende les leer ik je over de kracht van ander taalgebruik.